Er wordt bij jou gedacht aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap groeit een bevruchte eicel niet in de holte van de baarmoeder, maar ergens anders. Meestal is dit in een eileider, soms in een eierstok of ergens in de buik. Minder dan 1 op de 100 zwangerschappen is buiten de baarmoeder. Een zwangerschap buiten de baarmoeder kan nooit doorgroeien tot een baby.
Er zijn 3 behandelingen, namelijk:

• Afwachten tot het lichaam het zwangerschapsweefsel zelf opruimt. Om dit te controleren zullen we wekelijks het zwangerschapshormoon in je bloed meten. Dit is een optie bij lage hormoonwaardes.
• Een injectie met een medicijn (methotrexaat). Dit medicijn stopt de groei van de zwangerschap. Het lichaam kan daarna het zwangerschapsweefsel opruimen, het duurt meestal 6-8 weken tot het zwangerschapshormoon uit je bloed is. Na de laatste gift van dit medicijn mag je 3 maanden niet zwanger worden.
• Een operatie: hierbij wordt de eileider waar het zwangerschapsweefsel in zit weggehaald. Dit gebeurt middels een kijkoperatie onder narcose. Een operatie wordt geadviseerd bij hoge hormoonwaardes, als je veel buikpijn hebt of er veel bloed zit in je buik.

• Thuisarts - buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Adviezen bij een zwangerschap buiten de baarmoeder:

• Je kunt je dagelijkse activiteiten gewoon doen.
• Werken kan als dit niet te zwaar is.
• Niet intensief sporten.
• Liever geen seks (geen penis in de vagina).
  Daardoor kan de bevruchte eicel buiten de baarmoeder misschien kapot gaan. Dat kan een gevaarlijke bloeding geven.
• Blijf binnen een uur reisafstand van een ziekenhuis.
• Zorg ervoor dat je iemand kunt bellen om je te helpen als je opeens klachten krijgt. Soms kun je dan niet meer alleen naar het ziekenhuis.

Neem contact op met de triage als je last hebt van:

• plotseling heftige buikpijn, schouderpijn
• duizeligheid, zweten, snelle hartslag en het gevoel dat je flauw gaat vallen

• Hoe kan het dat er geen zwangerschap te zien is op de echo?

Een zwangerschap buiten de baarmoeder kan weggehaald worden met een kijkoperatie. Dit gebeurt onder narcose. Je krijgt een sneetje onder de navel en nog 1 of 2 sneetjes onder in de buik. Hierdoor gaan de instrumenten naar binnen voor het opereren van de eileider.

Tijdens de operatie worden beide eileiders bekeken. Meestal haalt de gynaecoloog de hele eileider weg waarin het zwangerschapsweefsel zit. Zo kan er in die eileider geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap meer ontstaan. Via de andere eileider is het mogelijk om in de toekomst zwanger te raken. Mocht de andere eileider er niet gezond uitzien dan wordt geprobeerd de eileider te sparen door de zwangerschap voorzichtig uit de eileider te ‘pellen’.

Complicaties van de operatie kunnen zijn een bloeding of beschadiging van darmen of blaas. Dit gebeurt bij 1 op de 1000 vrouwen. Heel soms is het nodig om een grotere snee te maken in de onderbuik omdat er bijvoorbeeld een bloeding is, of veel verklevingen.

Je wordt opgenomen in het ziekenhuis. Als de operatie goed is verlopen mag je dezelfde dag weer naar huis. Zorg ervoor dat iemand je ophaalt. Je kunt nog niet zelf autorijden.

Kom nuchter naar de operatie: je mag 6 uur voor de operatie niets meer eten en drinken. In een spoedsituatie maakt het niet uit of je vooraf gegeten of gedronken hebt.

Is je bloedgroep Rhesus negatief? Dan krijg je een injectie. Hierin zit een stof die moet voorkómen dat je lichaam antistoffen maakt. Zulke antistoffen kunnen bij een volgende zwangerschap schadelijk zijn voor het kind.

• Ik krijg een operatie bij zwangerschap buiten de baarmoeder

Je neemt contact op met  de triage bij één of meer van de volgende verschijnselen:

• buikpijn die niet minder wordt maar steeds heviger;
• koorts (boven de 38 graden);
• roodheid en zwelling van de wond;
• vochtverlies uit de wond;
• buitensporig vloeien/bloedverlies;
• neiging tot flauwvallen.

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is vaak een grote teleurstelling. Je kunt je verdrietig of onzeker voelen, boos zijn en rouwen.

Het kan ook zijn dat het niet zo heftig voor je is.
Iedereen reageert anders.

• Neem de tijd om het te verwerken.
• Je hoeft je zeker niet schuldig te voelen of te schamen.
• Je kan je jaloers voelen naar anderen die een gezonde zwangerschap hebben.
• Praat erover: met je partner, een vriend(in) en/of je arts of eventueel een psycholoog.
• Ook voor je partner kan het een heftige ervaring zijn.
• Ook voor je partner kan het goed zijn om erover te praten.

Soms zien we bij de vitaliteitsecho dat er sprake is van een miskraam. Bij een miskraam is er geen kloppend hartje zichtbaar bij het vruchtje. 

• Wat is een miskraam?