Tijdens de zwangerschap ontwikkelt de baby al vroeg zijn/haar schildklier. Alleen werkt die nog niet in de eerste maanden. Je baby gebruikt dan jouw schildklierhormonen om te groeien. Niet genoeg schildklierhormoon kan zorgen voor een miskraam of een lager IQ van de baby. Teveel schildklierhormoon kan zorgen voor een snelle hartslag en groeivertraging bij de baby. Daarom is een goede instelling van jouw schildklierfunctie vanaf het begin van de zwangerschap belangrijk.

Als je een te snel werkende schildklier hebt komt dit vaak door de ziekte van Graves. Dan heb je meestal antistoffen tegen de schildklier in je bloed. Veel antistoffen kunnen ervoor zorgen dat je baby zelf ook te veel schildklierhormoon gaat maken. Van weinig antistoffen heeft je baby geen last.

Door teveel schildklierhormonen kun je zelf in de zwangerschap een te hoge bloeddruk krijgen. Je kunt een aanval krijgen met hoge koorts, hartkloppingen, misselijkheid, braken en diarree.

Het is belangrijk dat een te snel werkende schildklier goed behandeld wordt. Je zult elke 4-6 weken bloed prikken via de huisarts of internist om te kijken of de medicijnen moeten worden aangepast. Ook de hoeveelheid antistoffen in jouw bloed wordt gemeten. Als je veel antistoffen hebt wordt deze opnieuw geprikt bij 18-22 weken om te kijken of extra controles nodig zijn.

Vanwege jouw te snelle schildklier beval je in het ziekenhuis. Als je positieve antistoffen hebt dan wordt de baby na de geboorte nagekeken door de kinderarts. Er wordt bloed uit de navelstreng afgenomen om de hoeveelheid schildklierhormoon te bepalen.

Had jij hoge antistoffen >4, dan wordt jouw baby 2 dagen opgenomen. Er wordt bloed geprikt bij de baby op dag 2 en 10. Soms moet de baby tijdelijk medicijnen krijgen. Jouw antistoffen zullen in een paar weken uit het lichaam van de baby verdwijnen. De meeste baby’s hebben geen blijvende schildklierafwijking.